बालबालिकासँग रमाइन् राष्ट्रपति

काठमाडौं : ‘नेपालको दुर्गम पहाडी जिल्ला भोजपुरमा म जन्मेको हुँ । त्यतिखेर छोरीलाई पढाउने चलन थिएन । अनि गाउँमा स्कुल पनि थिएन', राष्ट्रपति विद्यादेवी भण्डारीले यति भनिरहँदा शीतलनिवासमा भेला भएका बालबालिका उनको विद्यार्थी जीवनका रमाइला पाटा सुन्न उत्साहित देखिन्थे । राष्ट्रपति भण्डारीले बुधबार काठमाडौंका विभिन्न सामुदायिक विद्यालयमा अध्ययनरत बालबालिकालाई आफू विद्यालय जाँदाका क्षण यसरी सुनाइन्, ‘मेरो घर र गाउँबाटै स्कुल जाने पहिलो छोरी मै थिएँ ।

गाउँबाट एसएलसी दिने पनि सायद म नै पहिलो हुँ ।' विद्यार्थीलाई शीतलनिवासमा देख्दा आफूलाई बाल्यकालको आभाष भएको बताउँदै उनले थप प्रसंग जोडिन्, ‘प्रावि जान पनि करिब एक घन्टा हिँड्नुपर्ने भएकाले कहिलेकाहीँ त स्कुलै नगई भागेर बाटैमा बसौं कि जस्तो लाग्थ्यो । हाइस्कुल जाँदा पनि आफैँले खाना बनाएर खाएपछि चार घन्टाको बाटो हिँडेर मात्रै स्कुल पुगिन्थ्यो ।'

एकदिन स्कुल जान ढिला भएपछि साथीहरूको लहैलहैमा लागेर बाटैमा खेलेर बसेको र विद्यालय छुट्टी भएपछि अरू विद्यार्थीसँगै घर गएको घटना सम्झँदा आज पनि पश्चात्ताप हुने उनले सुनाइन् । रातोमाटोलाई फलेकमा राखेर पहिले औंलाले अनि पछि बाँसको सिन्काले कोर्दै अक्षर चिनेको प्रसंग राष्ट्रपतिले कोट्याउँदा विद्यार्थीले निकै चाखपूर्वक सुनेका थिए ।

राष्ट्रिय बाल दिवसको पूर्वसन्ध्यामा आयोजित कार्यक्रममा राष्ट्रपति भण्डारीले सरकारले शिक्षामा लगानी बढाएर धेरै सुविधा दिएकाले यसको फाइदा नयाँ पुस्ताले उठाउनुपर्ने सुझाब दिइन् । राष्ट्रपति भण्डारीले विद्यालयका क्रियाकलाप, पठनपाठनलगायत सबै देशको हितलाई केन्द्रविन्दुमा राखेर अगाडि बढाउनुपर्नेमा जोड दिइन् । कार्यक्रममा काठमाडौंका विभिन्न सामुदायिक विद्यालय र बालमन्दिरका बालबालिकाले राष्ट्रपति भण्डारीलाई आ-आफ्नो प्रतिभासमेत प्रस्तुत गरेका थिए।

रातोमाटोलाई फलेकमा राखेर पहिले औंलाले अनि पछि बाँसको सिन्काले कोर्दै अक्षर चिनेको प्रसंग राष्ट्रपतिले कोट्याउँदा विद्यार्थीले निकै चाखपूर्वक सुनेका थिए ।

कालिमाटीस्थित परोपकार स्कुलका सम्झना नेपाल र अनुशा नेपालले पहिलोपटक आफूहरूले देशकै सबैभन्दा ठूलो व्यक्तिलाई भेटेर प्रतिभा देखाउन पाउँदा निकै खुसी लागेको बताए । राष्ट्रपतिसामु नृत्य प्रस्तुत गर्न जाँदा पहिले अलि नर्भस भए पनि राष्ट्रपतिको हँसिलो अनुहार हेरेपछि आत्मविश्वास पलाएको अनुशाले बताइन् । ‘उहाँ हामीलाई नै हेरेर हाँसिरहनुभएको थियो, त्यो देखेपछि मलाई त नाच्न झन् हौसला मिल्यो । पढाइमा पनि राम्रो गरे उहाँजस्तै ठूलो मानिस बनिन्छ भन्ने पनि लाग्यो', सम्झनाले थपिन् ।

शारदा स्कुल तिलगंगामा कक्षा १० पढिरहेकी तुलसा खड्काले योभन्दा पहिले पनि एउटा कार्यक्रममा राष्ट्रपतिलाई देखेकी थिइन् । माइती नेपालमा बस्दै आएकी तुलसा र उनकी साथी मनमाया मगरले त्यहाँ नृत्य प्रस्तुत गरिएला भनेर सोचेकै थिएनन् । सबैले गर्ने भनेपछि उनीहरूले पनि आफ्नो विद्यालयको वार्षिकोत्सवका लागि तयार गरेको नृत्य राष्ट्रपतिलाई देखाए ।

आफ्नो नृत्य हेर्दै हाँसिरहेकी राष्ट्रपतिलाई देख्दा आफूलाई पनि धेरै पढेर भविष्यमा ठूलो मानिस बन्ने सपना जागेको तुलसाले बताइन् । कार्यक्रममा समता स्कुलका कक्षा १० का छिरिङ शेर्पाले निकै मधुर संगीत सुनाए । परोपकार स्कुलकै सरला नेपालले ‘माया लाग्छ आमाको अनि बाबाको पनि, म हुँ साझा दुवैको आँखाको नानी' बोलको गीत सुनाउँदा हलमा उपस्थित सबै भावुक बनेका थिए ।

कार्यक्रममा उपस्थित सबै विद्यालयका बालबालिकासँग पालैपालो फोटो खिचेपछि शीतलनिवासकै एक बगैंचामा उनीहरूका लागि खेल्ने व्यवस्था मिलाइएको थियो । बगैंचामा पुगेर केही बालबालिका बेलुन र बल खेल्न थाले भने केही चित्र कोर्नमा व्यस्त रहे । कार्यक्रम सकिएको केही क्षणमै बगैँचामा उपस्थित राष्ट्रपति भण्डारीलाई देखेर निकै खुसी भएका बालबालिकामध्ये कतिले आफूले बनाएका चित्र उनलाई उपहार पनि दिए । चित्र कोरिरहेका केही बालबालिकालाई हेर्दै राष्ट्रपतिले ‘राम्रो छ' भनेपछि उनीहरू थप हौसिएका थिए ।