पिँढीमा बसेर बत्ती काटिरहेकी
घरको बार्दलीमा बसेर हेर्नुस्
गाउँको एकान्त कुवामा
फुर्सदले नुहाइरहेकी कुनै किशोरी झैं
घाममा तेल लगाएको हिउँदको अनुहारजस्तो
भेट्नु हुनेछ आफ्नै पिठ्यूँमा लत्रिरहेको कपाल झैं नदी ।
हिँड्दा हिँड्दै थाकेर निदाएको बटुवा झैं
निधारबाट छुटेर भुइँमा झरेको पसिनाजस्तो
सजिलै छाम्न सक्नुहुनेछ आकाशको जून ।
पालुवाको नयाँ लुगा फेरेर
हावाको झोक्कामा नाचिरहेको सिमलको रूख झैं
टाढैबाट सुन्न सक्नुहुनेछ मन्दिरमा बजेका घण्टहरू ।
हुरीले उडाएको पतिंगरभन्दा
अझै अनियन्त्रित हुन सक्लान् समयहरू !
फर्केर हेर्नुस्
संकटको जस्तोसुकै आँधीमा पनि
मुस्कुराउन सक्ने हामीसँग
सुरक्षित छन् खुसीका इतिहासहरू !
प्रतिक्रिया दिनुहोस !
