नाइँ म मान्छे नै बन्छु
कथासमिनाको घरछेउमा आँप, जामुना र लिचीका रूख थिए । रूख भएकाले ती रूखमा धेरै चराहरू बस्थे । समिना बिहानपख उठेर आँगनमा चर्न आउने ढुकुर र सुगालाई आहारा दिन्…
'स्कुलको नाम सुन्दा डर लाग्छ'
काठमाडौं: नर्सरीदेखि नै पढेकाले होला मलाई मेरो स्कुल असाध्यै मन पर्छ। त्यस दिन बिहानैदेख…
पौडी खेल्दा सावधान
काठमाडौं: ६ वर्षीया आयशा थापालाई पौडी खेल असाध्यै मनपर्छ। संगमचोकस्थित काठमाडौं प्रज्ञा कुञ्जमा …
पुर्नजन्म पछि फुर्वा
फुर्वा मोक्तान तीन वर्ष पुगेपछि नै अनौठा कुरा गर्ने गर्थे। जब उनी गुम्बा र छ्योर्तेनमा पुग्थे, त्यह…
सिमीको सपना
आदित्यको घरभन्दा पछिल्तिर एउटा लाम्चो-लाम्चो बारी थियो। बारीमा थुप्रै किसिमका तरकारीहरू रोपिएका…
बालश्रम उन्मूलन ९५ प्रतिशतको चाहना
काठमाडौं: आफूभन्दा ठूलो टायरको पन्चर टाल्न व्यस्त देखिन्छन् सुरेन्द्र यादव (नाम परिवर्तन)। दस वर्षमा…
