धादिङबेंसी : नीलकण्ठ नगरपालिका–८ की बिन्दा श्रेष्ठ काखमा दुधे छोरो बोकेर बिहानै सदरमुकाम आइन् । काम थियो– रासायनिक मल किन्ने । सदरमुकामको नीलकण्ठ सहकारीबाट बिहीबार मल वितरण गर्ने सूचना पाएकी बिन्दा छोरालाई लिएर बिहान ७ बजेनै यहाँ आएकी हुन् ।
यसअघि २ पटक मल लिन सदरमुका आउँदा रित्तै फर्केकी उनी खानासमेत नखाई बिहानै लाइन बसिन् । काखमा छोरो च्यापेरै घाममा ५ घण्टा लाइनमा बसेपछि बल्लतल्ल १२ बजेतिर उनले २० किलो मल पाइन् । मल किनेपछि लामो सास फेर्दै भनिन्, ‘पाखोबारीमा कोदो रोपेको छु, मल नहालौं, उब्जनी कम हुन्छ, हालौं किन्न यत्रो सास्ती छ ।’
टन्टलापुर घाममा बिन्दासँगै सदरमुकाम आसापासका ठूलो संख्याका कृषक २० किलो मल किन्न घण्टौं लाइनमा बसेका थिए । खाद्य तथा तरकारी बालीमा समयमै मल हाल्न नपाएका किसान भनेको समयमा र भनेजति मल नपाउँदा आक्रोशित देखिन्थ्ये ।
नीलकण्ठ नगरपालिका–१२ की केशवकुमारी श्रेष्ठले भनिन्, ‘दुई साताअघि नै धान र कोदोमा मल हाल्ने बेला भइसकेको थियो । तीन पटक किन्न भनेर आएँ तर खाली हात फर्किएँ । आफूलाई १ बोरा चाहिन्छ, बल्लतल्ल लाइन बसेर २० किलो मात्रै पाइन्छ । कति ठाउँमा हाल्नु, चाहिएको बेला दिन नसके बाली सप्रिन्न, किसानको यो दुःख कसले हेरेदिने ? ’
नीलकण्ठ सहकारीमा बिहीबार मल आउने थाहा पाएकी श्रेष्ठ बिहानै आए पनि उनीभन्दा अगाडी अरू ५०÷५५ जना कृषक लाइन लागिसकेका थिए । थोरै किनेर धेरै जग्गामा जसोतसो पु¥याउनुपर्ने बाध्यतामा किसान छन् । बालीनालीमा रासायनिक मल हाल्न दसौं पटक सदरमुकाम आएर रित्तै फर्किएका किसान बिहीबार मल आउने खबर पाएपछि बिहानैदेखि लाइनमा बसेका थिए । नीलकण्ठ नगरपालिका–५ खाल्टेबाट ३ घण्टा लगाएर मल लिन आएका शेरबहादुर गुरुङले भने, ‘तीन पटक धाएँ तर रित्तै फर्किएँ, बिहानै मल बाड्ने खबर पाएर आएँ । लाइन लामो छ, आज पनि पाउने÷नपाउने ठेगान छैन ।’
रासायनिक मलको हाहाकार हुँदा जेठ अन्तिमतिर खेत रोपाइँ (अगौटे धान) गर्ने किसान बढी समस्यामा छन् । नीलकण्ठ–३ कै कृषक रामबहादुर अधिकारीले आक्रोशित हुँदै भने, ‘सित्तैमा देऊ भनेको होइन, पैसा तिरेर किन्छु भन्दा पनि किन यत्रो हाहाकार, जुनसुकै सरकार आए पनि मजदुरी गरेर खाने निम्न वर्ग र किसानलाई किन यत्रो सास्ती, कृषिप्रधान देशमा मलबीउ त समयमा पाइँदैन ।’ रासायनिक मल समयमै नपाउँदा फूल लाग्दै गरेका धान र कोदो बारीमै सुक्ने अवस्था आएको छ ।
प्रतिक्रिया दिनुहोस !
