धपक्क ढाका
तेह्रथुमवासीले तयार गरेको ढाकाको लुगामा आकर्षक डिजाइनले सार्थकता पाउँदा विश्वभरका नेपालीको मन जितेको छ।
अमेरिकी संसद्मा वेद पाठ !
ज्ञानको विकास गर्नेले भौतिक विकास गर्न सकेनन्। भौतिक विकास गर्नेले ज्ञानको विकास गर्न सकेनन्।
विनिर्मित प्रेम– एक ‘मेटाफिक्सन’
एकदिन भित्ताामा टाँगेका तस्बिरहरूको लहरबाट आइन्सटाइनको तस्बिर हरायो। खोजी गरे पनि पत्ताा चाहिँ लागेन। कसरी हरायो भन्ने पक्ष गर्भमै रह्यो।
जीवन बेकार कहाँ छ र ?
जन्म होस् वा मृत्यु, हाम्रो हातमा त छैन। हामीले अमृत पिएर पनि आएका त होइनौं। बाँच्न आधारहरू धेरै छन्। खोज्न जरुरी छ। सबैले नखोज्लान्, खोज्नेहरूले अरूलाई भन्न, बुझाउन जरुरी छ। त्यसो त केही भए वा नभए अनि केही गरे वा नगरे पनि जीवन त चलिरहन्छ।
गीत लेखुँ की ?
निमोठिएका कोपिलाहरू म देख्न सक्दिनँ
उखेलिएका श्रीखण्डहरू म देख्न सक्दिनँ
धर्तीमा धुवाँधुलो म द…
युगकविको काव्यिक चेतना
नेपाली साहित्यमा नयाँ चेतनाको गन्तव्य देखाउने युगकवि सिद्घिचरण श्रेष्ठ जसले आफ्नो सर्वस्व त्यागे, तर साहित्य त्याग गर्न सकेनन्।
भविष्य लेखिएको एउटा पुस्तक
लाग्न सक्छ, ‘नलेखिएको पुस्तक’ पनि कहीँ हुन्छ ? कस्तो नाम राखेको होला ? प्रश्नले मन–मस्तिष्कमा काउकुती लगाएको पनि होला।
कहाँ छन् यी १० चर्चित खलनायक ?
भनिन्छ, ‘अभिनय एउटा प्रक्रिया हो, तर कारणसहितको।’ हो, त्यसैले अभिनयले मानिसको मन …
व्यक्ति एक, जीवन अनेक
६२ वर्षीय तुलसीकुमार गुरुङको रोमाञ्चक आत्मकथा हो, ‘तुलसी’। जुन आत्मकथामा विशेषतः खेल क्षेत्रका विविध आयामका थुप्रै रोमाञ्चक अनुभूति छन्।
काली–कर्नालीका कुरा
मानौं, कर्णाली कोशीलगायतका हिमनदी जस्तै हुन् देउडा गीत पनि। पानीको मुहान हिमाल भएजस्तै देउडा गीत–संगीतको मुहान माटो र प्रकृति हो। प्रकृतिले पूजित छ, देउडा गीत–संगीत। त्यसपछि मात्र सुदूरका संस्कृतिप्रेमीले विकास र विस्तार गरेका हुन्, देउडा गीतलाई।
कहाँ छन् यी चर्चित १० हास्य कलाकार ?
हाँसो सबैको रोजाइ हो। त्यसैले हास्य कलाकार मनोज गजुरेल दोहोर्याइरहन्छन्, ‘जो हाँस्छ,…
देउता बनाउने मान्छेको कथा
कालु कुमालेको जीवनीले एक व्यक्तिको जीवनका उतारचढावमात्र नभई कुमालेहरूको इतिहास र ज्ञान प्रणालीलाई पनि उजागर गरेको छ। एकदिन बाले उनलाई माटोको डल्लो दिएर बाराहीको मुख बनाउन लगाए। देवाली पूजाका मूल देउता बाराहीको मुख याद गरी बनाए। सही आकार नआइन्जेल दोहोर्याइरहे।
ॐकार ध्वनि गुञ्जन !
ॐ कार ध्वनि गुज्जन देऊ पशुका पनि पति महाराजा। निमुर्खा जनताका राजचल्दो नै भए। बल्दो कतै नेपाल राज्यका लोकतान्त्रिक गणतन्त्रमा।
पिथौरागढमा भारीले थिचिएका परमलेहरू
पिथौरागढ (भारत) : जवानी थियो, जस्तो गरुङ्गो भारी पनि जुरुक्क उचाल्थे। ठमठम गर्दै भनेकै ठा…
गोठ, गोठाला र चेपाङ
चिउरी र चेपाङको सम्बन्ध गज्जबको हुँदो रहेछ। मलाई त लाग्यो– चेपाङ र चिउरी भनेको मान्छे र प्रकृतिको गहिरो सम्बन्ध देखाउने ऐना हो। चेपाङहरूले छोरी जन्मेपछि चिउरी रोप्दा रहेछन्। चिउरीसँग त छोरीको जीवन जोडिएको हुँदो रहेछ।
गाउँ जस्तो रहेन गाउँ
गाउँमा मानिससँगै हराउन थालेका छन्, चराहरू। पुग्न थालेका छन्, कर्कशलाग्दा गाडीका आवाज। भेटिन छाडेका छन्, मान्छेहरू। खण्डहर बनिसकेको छ, गाउँ।
निर्बन्ध नित्से !
ईश्वरप्रति त्यति कठोर र निष्ठुर मान्छे एउटा पशुप्रति कसरी त्यति करुण भयो? त्यस्ता बलिया नित्से कसरी त्यति कमजोर भए?
